huiet
Romanian
Etymology
From hui + -et.
Noun
huiet n (plural huiete)
- rumbling
Declension
Declension of huiet
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) huiet | huietul | (niște) huiete | huietele |
genitive/dative | (unui) huiet | huietului | (unor) huiete | huietelor |
vocative | huietule | huietelor |