huiduit
Romanian
Etymology
Past participle of huidui.
Adjective
huiduit m or n (feminine singular huiduită, masculine plural huiduiți, feminine and neuter plural huiduite)
- booed
Declension
Declension of huiduit
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | huiduit | huiduită | huiduiți | huiduite | ||
definite | huiduitul | huiduita | huiduiții | huiduitele | |||
genitive/ dative | indefinite | huiduit | huiduite | huiduiți | huiduite | ||
definite | huiduitului | huiduitei | huiduiților | huiduitelor |
Verb
huiduit (past participle of huidui)
- past participle of huidui
References
- huiduit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN