hrknout
Czech
Etymology
Onomatopoeic.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɦr̩knou̯t]
- Rhymes: -r̩knou̯t
- Hyphenation: hrk‧nout
Verb
hrknout pf (imperfective hrkat)
- to rattle, make a short rattling sound
- 2014, Jaroslav Hašek, “Týden v tichém domě”, in Povídky, Praha: Fragment, page 113:
- V hodinách hrklo to znovu […]
- It rattled inside the clock again […]
-
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
singular | plural | singular | plural | |
1st person | hrknu | hrkneme | — | hrkněme |
2nd person | hrkneš | hrknete | hrkni | hrkněte |
3rd person | hrkne | hrknou | — | — |
The verb hrknout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | hrkl, hrknul | hrkli, hrknuli | — | — |
masculine inanimate | hrkly, hrknuly | — | ||
feminine | hrkla, hrknula | hrkly, hrknuly | — | — |
neuter | hrklo, hrknulo | hrkla, hrknula | — | — |
Transgressives | present | past |
masculine singular | — | hrknuv |
feminine + neuter singular | — | hrknuvši |
plural | — | hrknuvše |
Derived terms
- hrknout v někom
- hrknout v někom jak ve starých pendlovkách
- hrknutí
- nehrknout
- nevyhrknout
- vyhrknout
- zahrknout
Related terms
- hrkání
- hrkat
- nehrkat
- nezahrkat
- vyhrkat
- zahrkat
See also
- hrčet