hringfinger
Old English
Etymology
From hring (“ring”) + finger (“finger”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhrinɡˌfinɡer/, [ˈhriŋɡˌfiŋɡer]
Noun
hringfinger m
- ring finger
Declension
Declension of hringfinger (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | hringfinger | hringfingras |
accusative | hringfinger | hringfingras |
genitive | hringfingres | hringfingra |
dative | hringfingre | hringfingrum |
Synonyms
- lǣċefinger
- goldfinger