hreinleikr
Old Norse
Etymology
From hreinn + -leikr.
Noun
hreinleikr m
- cleanliness
- chastity
Declension
Declension of hreinleikr (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hreinleikr | hreinleikrinn | hreinleikar | hreinleikarnir |
| accusative | hreinleik | hreinleikinn | hreinleika | hreinleikana |
| dative | hreinleiki | hreinleikinum | hreinleikum | hreinleikunum |
| genitive | hreinleiks | hreinleiksins | hreinleika | hreinleikanna |
References
- hreinleikr in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press