hoogte

Dutch

Etymology

From Proto-Germanic *hauhiþō, equivalent to hoog +‎ -te. Compare English height, Norwegian høyde, Swedish höjd, Icelandic hæð, Old High German hohida, Gothic hauhiþa (hauhiþa).

Pronunciation

Audio (file)

Noun

hoogte f (plural hoogtes or hoogten)

height
ter hoogte van
at a height with
iemand op de hoogte houden
to keep someone informed
iemand op de hoogte brengen
to brief someone
Niemand is op de hoogte van het geval.
No one is informed about the case.

Antonyms

laagte, diepte

Derived terms

hoogtepunt
hoogtevrees
toonhoogte
op de hoogte brengen