hoofd

hoofd

See also: hoofd-

Dutch

Picture dictionary
hoofd schedel brein oog neus mond kin kaak oor tempel nek
Click on labels in the image
lichaam lichaam

Etymology

From Middle Dutch hôvet, hôoft, from Old Dutch hōvit, from Proto-Germanic *haubudą. The sense “oral sex” is a semantic loan from English head.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɦoːft/

• audio

  (file)

• Hyphenation: hoofd
• Rhymes: -oːft

Noun

hoofd n (plural hoofden, diminutive hoofdje n)

1. head
2. head (of an organisation), chief, boss
3. a transversal dam or pier at the entrance of a sea harbour
4. (slang) oral sex

Derived terms

• hoofd-, hoofddeksel, hoofddoek, hoofdrekenen, hoofdpijn, doodshoofd, uit het hoofd, voorhoofd (body part)
• hoofd-, hoofdman, opperhoofd, staatshoofd (chief)
• bruggenhoofd, havenhoofd, landhoofd, strandhoofd (transversal dam or pier)

Descendants

• Afrikaans: hoof
• → Indonesian: hop
• Negerhollands: hoofd