hohotire
Romanian
Etymology
From hohoti + -re.
Noun
hohotire f (plural hohotiri)
- roar (laughter)
Declension
Declension of hohotire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) hohotire | hohotirea | (niște) hohotiri | hohotirile |
genitive/dative | (unei) hohotiri | hohotirii | (unor) hohotiri | hohotirilor |
vocative | hohotire, hohotireo | hohotirilor |