abecadlny
Polish
Etymology
From abecadło + -ny. First attested in 1743–1745.
Pronunciation
- IPA(key): /a.bɛˈt͡sad.lnɨ/
Audio (file) - Rhymes: -adlnɨ
- Syllabification: a‧be‧cad‧lny
Adjective
abecadlny (not comparable)
- (obsolete) alphabetical
- Synonyms: abecadłowy, alfabetyczny
Declension
Declension of abecadlny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | abecadlny | abecadlne | abecadlna | abecadlni | abecadlne | ||
genitive | abecadlnego | abecadlnej | abecadlnych | ||||
dative | abecadlnemu | abecadlnym | |||||
accusative | abecadlnego | abecadlny | abecadlne | abecadlną | abecadlnych | abecadlne | |
instrumental | abecadlnym | abecadlnymi | |||||
locative | abecadlnej | abecadlnych |
Related terms
adjective
- abecadłowy
adverb
- abecadłowo
nouns
- abecadlarz
- abecadlnik
- abecadło
- abecadłowość
- abecedariusz
References
Further reading
- abecadlny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- abecadlny in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “abecadlny”, in Słownik języka polskiego, volume 1, page 3
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abecadlny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2