hochsztapler
Polish
Etymology
Borrowed from German Hochstapler.
Pronunciation
- IPA(key): /xɔxˈʂtap.lɛr/
Audio (file) - Rhymes: -aplɛr
- Syllabification: hoch‧sztap‧ler
Noun
hochsztapler m pers (feminine hochsztaplerka)
- grifter, mountebank
Declension
Declension of hochsztapler
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | hochsztapler | hochsztaplerzy |
genitive | hochsztaplera | hochsztaplerów |
dative | hochsztaplerowi | hochsztaplerom |
accusative | hochsztaplera | hochsztaplerów |
instrumental | hochsztaplerem | hochsztaplerami |
locative | hochsztaplerze | hochsztaplerach |
vocative | hochsztaplerze | hochsztaplerzy |
Derived terms
adjective
- hochsztaplerski
noun
- hochsztaplerstwo
Further reading
- hochsztapler in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- hochsztapler in Polish dictionaries at PWN