hlutur
Icelandic
Etymology
From Old Norse hlutr, from Proto-Germanic *hlutą, cognate with English lot.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈl̥ʏːtʏr/
- Rhymes: -ʏːtʏr
Noun
hlutur m (genitive singular hlutar, nominative plural hlutir)
- lot, share
- part
- thing, object
Declension
declension of hlutur
m-s3 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hlutur | hluturinn | hlutir | hlutirnir |
accusative | hlut | hlutinn | hluti | hlutina |
dative | hlut | hlutnum | hlutum | hlutunum |
genitive | hlutar | hlutarins | hluta | hlutanna |
See also
- fljúgandi furðuhlutur (FFH)
- furðuhlutur
- hluthafi
- hlutabréf
- hlutabréfamarkaður
- varahlutur
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.