hlaða
Icelandic
Etymology
From Old Norse hlaða, from Proto-Germanic *hlaþaną (“to load”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈl̥aːða/
- Rhymes: -aːða
Verb
hlaða (strong verb, third-person singular past indicative hlóð, third-person plural past indicative hlóðu, supine hlaðið)
- (transitive, with dative) to pile, to stack
- (transitive, with accusative) to load, to lade (a gun, a car, a ship)
- (transitive, with accusative) to charge an electronic device
- Ertu búinn að hlaða símann?
- Did you charge the phone?
- Að hlaða rafgeymi.
- To charge a battery.
- (transitive, with accusative) to build with stones or bricks
- Ég er að hlaða vegg.
- I am building a wall.
- (impersonal, of snow) to fall
- Það hleður niður snjó.
- It's snowing heavily.
Conjugation
hlaða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að hlaða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | hlaðið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | hlaðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég hleð | við hlöðum | present (nútíð) | ég hlaði | við hlöðum |
| þú hleður | þið hlaðið | þú hlaðir | þið hlaðið | ||
| hann, hún, það hleður | þeir, þær, þau hlaða | hann, hún, það hlaði | þeir, þær, þau hlaði | ||
| past (þátíð) | ég hlóð | við hlóðum | past (þátíð) | ég hlæði | við hlæðum |
| þú hlóðst | þið hlóðuð | þú hlæðir | þið hlæðuð | ||
| hann, hún, það hlóð | þeir, þær, þau hlóðu | hann, hún, það hlæði | þeir, þær, þau hlæðu | ||
| imperative (boðháttur) | hlað (þú) | hlaðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hladdu | hlaðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hlaðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að hlaðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | hlaðist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | hlaðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég hleðst | við hlöðumst | present (nútíð) | ég hlaðist | við hlöðumst |
| þú hleðst | þið hlaðist | þú hlaðist | þið hlaðist | ||
| hann, hún, það hleðst | þeir, þær, þau hlaðast | hann, hún, það hlaðist | þeir, þær, þau hlaðist | ||
| past (þátíð) | ég hlóðst | við hlóðumst | past (þátíð) | ég hlæðist | við hlæðumst |
| þú hlóðst | þið hlóðust | þú hlæðist | þið hlæðust | ||
| hann, hún, það hlóðst | þeir, þær, þau hlóðust | hann, hún, það hlæðist | þeir, þær, þau hlæðust | ||
| imperative (boðháttur) | hlaðst (þú) | hlaðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hlaðstu | hlaðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hlaðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | hlaðinn | hlaðin | hlaðið | hlaðnir | hlaðnar | hlaðin | |
| accusative (þolfall) | hlaðinn | hlaðna | hlaðið | hlaðna | hlaðnar | hlaðin | |
| dative (þágufall) | hlöðnum | hlaðinni | hlöðnu | hlöðnum | hlöðnum | hlöðnum | |
| genitive (eignarfall) | hlaðins | hlaðinnar | hlaðins | hlaðinna | hlaðinna | hlaðinna | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | hlaðni | hlaðna | hlaðna | hlöðnu | hlöðnu | hlöðnu | |
| accusative (þolfall) | hlaðna | hlöðnu | hlaðna | hlöðnu | hlöðnu | hlöðnu | |
| dative (þágufall) | hlaðna | hlöðnu | hlaðna | hlöðnu | hlöðnu | hlöðnu | |
| genitive (eignarfall) | hlaðna | hlöðnu | hlaðna | hlöðnu | hlöðnu | hlöðnu | |
Derived terms
Derived terms
- framhlaðningur
- hlaða niður
- hlaðast
- hlaðast upp (to pile up)
- hlaðinn
Related terms
- hlaði
Noun
hlaða f (genitive singular hlöðu, nominative plural hlöður)
- barn
Declension
declension of hlaða
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hlaða | hlaðan | hlöður | hlöðurnar |
| accusative | hlöðu | hlöðuna | hlöður | hlöðurnar |
| dative | hlöðu | hlöðunni | hlöðum | hlöðunum |
| genitive | hlöðu | hlöðunnar | hlaða/hlaðna | hlaðanna/hlaðnanna |
Related terms
- hlað
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *hlaþaną (“to load”), from Proto-Indo-European *kleh₂- (“to put, lay out”).
Verb
hlaða (singular past indicative hlóð, plural past indicative hlóðu, past participle hlaðit)
- (transitive, with accusative) to load, to lade
- hlóðu skipit með hveiti
- they loaded the ship with wheat
- (transitive, with dative) to pile, to stack
- kistur hlaðnar af gulli
- chests loaded with gold
- (transitive, with accusative) to build something by putting one thing on top of another
- (transitive, with dative) to fell, to lay prostrate
- gátu þeir hlaðit honum um síðir ok bundu hann
- (please add an English translation of this usage example)
- (transitive, with dative) to slay
- bera vápn á Finnana ok fá hlaðit þeim
- bear arms against the Finns and slay them
- (intransitive, reflexive) to throng, to crowd.
- vér viljum eigi, at fjǫlmenni hlaðist at, er vér erum afklæddir
- we don't want anyone thronging to see us naked
Conjugation
Conjugation of hlaða — active (strong class 6)
| infinitive | hlaða | |
|---|---|---|
| present participle | hlaðandi | |
| past participle | hlaðinn | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hleð | hlóð |
| 2nd-person singular | hleðr | hlótt |
| 3rd-person singular | hleðr | hlóð |
| 1st-person plural | hlǫðum | hlóðum |
| 2nd-person plural | hlaðið | hlóðuð |
| 3rd-person plural | hlaða | hlóðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hlaða | hlœða |
| 2nd-person singular | hlaðir | hlœðir |
| 3rd-person singular | hlaði | hlœði |
| 1st-person plural | hlaðim | hlœðim |
| 2nd-person plural | hlaðið | hlœðið |
| 3rd-person plural | hlaði | hlœði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | hlað | |
| 1st-person plural | hlǫðum | |
| 2nd-person plural | hlaðið | |
Conjugation of hlaða — mediopassive (strong class 6)
| infinitive | hlaðask | |
|---|---|---|
| present participle | hlaðandisk | |
| past participle | hlaðizk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hlǫðumk | hlóðumk |
| 2nd-person singular | hleðsk | hlóðzk |
| 3rd-person singular | hleðsk | hlóðsk |
| 1st-person plural | hlǫðumsk | hlóðumsk |
| 2nd-person plural | hlaðizk | hlóðuzk |
| 3rd-person plural | hlaðask | hlóðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hlǫðumk | hlœðumk |
| 2nd-person singular | hlaðisk | hlœðisk |
| 3rd-person singular | hlaðisk | hlœðisk |
| 1st-person plural | hlaðimsk | hlœðimsk |
| 2nd-person plural | hlaðizk | hlœðizk |
| 3rd-person plural | hlaðisk | hlœðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | hlaðsk | |
| 1st-person plural | hlǫðumsk | |
| 2nd-person plural | hlaðizk | |
Descendants
- Icelandic: hlaða
- Norwegian Nynorsk: la, lade
- Norwegian Bokmål: lade
- Danish: lade
Noun 1
hlaða f (genitive hlǫðu)
- a storehouse, barn; a place in where something is laid, put, or stacked.
Declension
Declension of hlaða (weak ōn-stem)
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hlaða | hlaðan | hlǫður | hlǫðurnar |
| accusative | hlǫðu | hlǫðuna | hlǫður | hlǫðurnar |
| dative | hlǫðu | hlǫðunni | hlǫðum | hlǫðunum |
| genitive | hlǫðu | hlǫðunnar | hlaðna | hlaðnanna |
Derived terms
- bygghlaða (“barley barn”)
- heyhlaða (“hey barn”)
- hlaða seglum (“take in sail”)
- hlaðast á mara bóga (“to mount the horses”)
- kornhlaða (“granary”)
See also
- hlaði
Descendants
- Icelandic: hlaða
- Norwegian Nynorsk: løe
Noun 2
hlaða
- accusative singular indefinite of hlaði
- dative singular indefinite of hlaði
- genitive singular indefinite of hlaði
- accusative plural indefinite of hlaði
- genitive plural indefinite of hlaði
References
- hlaða in An Icelandic-English Dictionary, R. Cleasby and G. Vigfússon, Clarendon Press, 1874, at Internet Archive.
- hlaða in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
- J.Fritzners ordbok over Det gamle norske sprog, dvs. norrøn ordbok ("J.Fritnzer's dictionary of the old Norwegian language, i.e. Old Norse dictionary"), on hlaða.