hispanus
Latin
Etymology
From Hispānia.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /hisˈpaː.nus/, [hɪs̠ˈpäːnʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /isˈpa.nus/, [isˈpäːnus]
Noun
hispānus m (genitive hispānī, feminine hispāna); second declension
- Spaniard
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | hispānus | hispānī |
Genitive | hispānī | hispānōrum |
Dative | hispānō | hispānīs |
Accusative | hispānum | hispānōs |
Ablative | hispānō | hispānīs |
Vocative | hispāne | hispānī |
Adjective
hispānus (feminine hispāna, neuter hispānum); first/second-declension adjective
- Spanish, of Spain
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | hispānus | hispāna | hispānum | hispānī | hispānae | hispāna | |
Genitive | hispānī | hispānae | hispānī | hispānōrum | hispānārum | hispānōrum | |
Dative | hispānō | hispānō | hispānīs | ||||
Accusative | hispānum | hispānam | hispānum | hispānōs | hispānās | hispāna | |
Ablative | hispānō | hispānā | hispānō | hispānīs | |||
Vocative | hispāne | hispāna | hispānum | hispānī | hispānae | hispāna |
Derived terms
- *Hispāniolus
Related terms
- hispānicus
Descendants
- → Portuguese: hispano
- → Spanish: hispano
References
- hispanus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)