hipurit
Romanian
Etymology
From French hippurite.
Noun
hipurit m (plural hipuriți)
- hippurite
Declension
Declension of hipurit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) hipurit | hipuritul | (niște) hipuriți | hipuriții |
genitive/dative | (unui) hipurit | hipuritului | (unor) hipuriți | hipuriților |
vocative | hipuritule | hipuriților |