abdykacyjny
Polish
Etymology
From abdykacja + -ny. First attested in 1827.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ab.dɨ.kaˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: ab‧dy‧ka‧cyj‧ny
Adjective
abdykacyjny (not comparable)
- (relational, law) abdicational, abdication
Declension
Declension of abdykacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | abdykacyjny | abdykacyjne | abdykacyjna | abdykacyjni | abdykacyjne | ||
| genitive | abdykacyjnego | abdykacyjnej | abdykacyjnych | ||||
| dative | abdykacyjnemu | abdykacyjnym | |||||
| accusative | abdykacyjnego | abdykacyjny | abdykacyjne | abdykacyjną | abdykacyjnych | abdykacyjne | |
| instrumental | abdykacyjnym | abdykacyjnymi | |||||
| locative | abdykacyjnej | abdykacyjnych | |||||
Related terms
verb
- abdykować impf or pf
nouns
- abdykacja
- (Middle Polish) abdykactwo
- (Middle Polish) abdykacz
- (Middle Polish) abdykant
References
- Gazeta Polska, issue 262, 1827, page 3
Further reading
- abdykacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- abdykacyjny in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abdykacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2
- abdykacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego