alcătuitor
Romanian
Etymology
alcătui + -tor
Noun
alcătuitor m (plural alcătuitori)
- constitutive
Declension
Declension of alcătuitor
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) alcătuitor | alcătuitorul | (niște) alcătuitori | alcătuitorii |
genitive/dative | (unui) alcătuitor | alcătuitorului | (unor) alcătuitori | alcătuitorilor |
vocative | alcătuitorule | alcătuitorilor |