alcătuire
Romanian
Etymology
alcătui + -re
Noun
alcătuire f (plural alcătuiri)
- composition
Declension
Declension of alcătuire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) alcătuire | alcătuirea | (niște) alcătuiri | alcătuirile |
genitive/dative | (unei) alcătuiri | alcătuirii | (unor) alcătuiri | alcătuirilor |
vocative | alcătuire, alcătuireo | alcătuirilor |