hidastin
Finnish
Etymology
hidastaa (“to slow down”) + -in
Noun
hidastin
- A device or arrangement designed to slow down something:
- retarder, retardant
- moderator (nuclear reaction)
- inhibitor (chemical reaction)
- decelerator
Declension
Inflection of hidastin (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | hidastin | hidastimet | |
genitive | hidastimen | hidastimien hidastinten | |
partitive | hidastinta | hidastimia | |
illative | hidastimeen | hidastimiin | |
singular | plural | ||
nominative | hidastin | hidastimet | |
accusative | nom. | hidastin | hidastimet |
gen. | hidastimen | ||
genitive | hidastimen | hidastimien hidastinten | |
partitive | hidastinta | hidastimia | |
inessive | hidastimessa | hidastimissa | |
elative | hidastimesta | hidastimista | |
illative | hidastimeen | hidastimiin | |
adessive | hidastimella | hidastimilla | |
ablative | hidastimelta | hidastimilta | |
allative | hidastimelle | hidastimille | |
essive | hidastimena | hidastimina | |
translative | hidastimeksi | hidastimiksi | |
instructive | — | hidastimin | |
abessive | hidastimetta | hidastimitta | |
comitative | — | hidastimineen |
Related terms
- hidaste
See also
- jarru
Verb
hidastin
- First-person singular indicative past form of hidastaa.
Anagrams
- ahdistin