henkiinjäänyt
Finnish
Etymology
henkiin + jäänyt
Pronunciation
- IPA(key): /ˈheŋkiːnˌjæːnyt/, [ˈhe̞ŋkiːnˌjæːnyt̪]
- Rhymes: -æːnyt
- Syllabification(key): hen‧kiin‧jää‧nyt
Adjective
henkiinjäänyt
- surviving, alive (not dead)
Declension
Inflection of henkiinjäänyt (Kotus type 47/kuollut, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | henkiinjäänyt | henkiinjääneet | |
genitive | henkiinjääneen | henkiinjääneiden henkiinjääneitten | |
partitive | henkiinjäänyttä | henkiinjääneitä | |
illative | henkiinjääneeseen | henkiinjääneisiin henkiinjääneihin | |
singular | plural | ||
nominative | henkiinjäänyt | henkiinjääneet | |
accusative | nom. | henkiinjäänyt | henkiinjääneet |
gen. | henkiinjääneen | ||
genitive | henkiinjääneen | henkiinjääneiden henkiinjääneitten | |
partitive | henkiinjäänyttä | henkiinjääneitä | |
inessive | henkiinjääneessä | henkiinjääneissä | |
elative | henkiinjääneestä | henkiinjääneistä | |
illative | henkiinjääneeseen | henkiinjääneisiin henkiinjääneihin | |
adessive | henkiinjääneellä | henkiinjääneillä | |
ablative | henkiinjääneeltä | henkiinjääneiltä | |
allative | henkiinjääneelle | henkiinjääneille | |
essive | henkiinjääneenä | henkiinjääneinä | |
translative | henkiinjääneeksi | henkiinjääneiksi | |
instructive | — | henkiinjäänein | |
abessive | henkiinjääneettä | henkiinjääneittä | |
comitative | — | henkiinjääneine |
Possessive forms of henkiinjäänyt (type kuollut) | ||
---|---|---|
Rare. Only used with substantive adjectives. | ||
possessor | singular | plural |
1st person | henkiinjääneeni | henkiinjääneemme |
2nd person | henkiinjääneesi | henkiinjääneenne |
3rd person | henkiinjääneensä |
Noun
henkiinjäänyt
- survivor
Declension
Inflection of henkiinjäänyt (Kotus type 47/kuollut, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | henkiinjäänyt | henkiinjääneet | |
genitive | henkiinjääneen | henkiinjääneiden henkiinjääneitten | |
partitive | henkiinjäänyttä | henkiinjääneitä | |
illative | henkiinjääneeseen | henkiinjääneisiin henkiinjääneihin | |
singular | plural | ||
nominative | henkiinjäänyt | henkiinjääneet | |
accusative | nom. | henkiinjäänyt | henkiinjääneet |
gen. | henkiinjääneen | ||
genitive | henkiinjääneen | henkiinjääneiden henkiinjääneitten | |
partitive | henkiinjäänyttä | henkiinjääneitä | |
inessive | henkiinjääneessä | henkiinjääneissä | |
elative | henkiinjääneestä | henkiinjääneistä | |
illative | henkiinjääneeseen | henkiinjääneisiin henkiinjääneihin | |
adessive | henkiinjääneellä | henkiinjääneillä | |
ablative | henkiinjääneeltä | henkiinjääneiltä | |
allative | henkiinjääneelle | henkiinjääneille | |
essive | henkiinjääneenä | henkiinjääneinä | |
translative | henkiinjääneeksi | henkiinjääneiksi | |
instructive | — | henkiinjäänein | |
abessive | henkiinjääneettä | henkiinjääneittä | |
comitative | — | henkiinjääneineen |
Possessive forms of henkiinjäänyt (type kuollut) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | henkiinjääneeni | henkiinjääneemme |
2nd person | henkiinjääneesi | henkiinjääneenne |
3rd person | henkiinjääneensä |