hemja
Icelandic
Etymology
From Old Norse hemja, from Proto-Germanic *hamjaną (“to press; hinder; restrict”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɛmja/
- Rhymes: -ɛmja
Verb
hemja (weak verb, third-person singular past indicative hamdi, supine hamið)
- (transitive, with accusative) to control, to hold back, to restrain
Conjugation
hemja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að hemja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | hamið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | hemjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég hem | við hemjum | present (nútíð) | ég hemji | við hemjum |
þú hemur | þið hemjið | þú hemjir | þið hemjið | ||
hann, hún, það hemur | þeir, þær, þau hemja | hann, hún, það hemji | þeir, þær, þau hemji | ||
past (þátíð) | ég hamdi | við hömdum | past (þátíð) | ég hemdi | við hemdum |
þú hamdir | þið hömduð | þú hemdir | þið hemduð | ||
hann, hún, það hamdi | þeir, þær, þau hömdu | hann, hún, það hemdi | þeir, þær, þau hemdu | ||
imperative (boðháttur) | hem (þú) | hemjið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hemdu | hemjiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hemjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að hemjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | hamist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | hemjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég hemst | við hemjumst | present (nútíð) | ég hemjist | við hemjumst |
þú hemst | þið hemjist | þú hemjist | þið hemjist | ||
hann, hún, það hemst | þeir, þær, þau hemjast | hann, hún, það hemjist | þeir, þær, þau hemjist | ||
past (þátíð) | ég hamdist | við hömdumst | past (þátíð) | ég hemdist | við hemdumst |
þú hamdist | þið hömdust | þú hemdist | þið hemdust | ||
hann, hún, það hamdist | þeir, þær, þau hömdust | hann, hún, það hemdist | þeir, þær, þau hemdust | ||
imperative (boðháttur) | hemst (þú) | hemist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hemstu | hemisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
haminn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | haminn | hamin | hamið | hamdir | hamdar | hamin | |
accusative (þolfall) | haminn | hamda | hamið | hamda | hamdar | hamin | |
dative (þágufall) | hömdum | haminni | hömdu | hömdum | hömdum | hömdum | |
genitive (eignarfall) | hamins | haminnar | hamins | haminna | haminna | haminna | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | hamdi | hamda | hamda | hömdu | hömdu | hömdu | |
accusative (þolfall) | hamda | hömdu | hamda | hömdu | hömdu | hömdu | |
dative (þágufall) | hamda | hömdu | hamda | hömdu | hömdu | hömdu | |
genitive (eignarfall) | hamda | hömdu | hamda | hömdu | hömdu | hömdu |
Noun
hemja f (genitive singular hemju, no plural)
- restraint, moderation
Declension
declension of hemja
f-w1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | hemja | hemjan |
accusative | hemju | hemjuna |
dative | hemju | hemjunni |
genitive | hemju | hemjunnar |
Synonyms
- (moderation): hóf