hefla
Icelandic
Etymology
From hefill (“plane”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɛpla/
- Rhymes: -ɛpla
Verb
hefla (weak verb, third-person singular past indicative heflaði, supine heflað)
- (transitive, intransitive, governs the dative) to plane, to smooth (wood) with a plane
Conjugation
hefla — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að hefla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | heflað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | heflandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég hefla | við heflum | present (nútíð) | ég hefli | við heflum |
þú heflar | þið heflið | þú heflir | þið heflið | ||
hann, hún, það heflar | þeir, þær, þau hefla | hann, hún, það hefli | þeir, þær, þau hefli | ||
past (þátíð) | ég heflaði | við hefluðum | past (þátíð) | ég heflaði | við hefluðum |
þú heflaðir | þið hefluðuð | þú heflaðir | þið hefluðuð | ||
hann, hún, það heflaði | þeir, þær, þau hefluðu | hann, hún, það heflaði | þeir, þær, þau hefluðu | ||
imperative (boðháttur) | hefla (þú) | heflið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
heflaðu | hefliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
heflast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að heflast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | heflast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | heflandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég heflast | við heflumst | present (nútíð) | ég heflist | við heflumst |
þú heflast | þið heflist | þú heflist | þið heflist | ||
hann, hún, það heflast | þeir, þær, þau heflast | hann, hún, það heflist | þeir, þær, þau heflist | ||
past (þátíð) | ég heflaðist | við hefluðumst | past (þátíð) | ég heflaðist | við hefluðumst |
þú heflaðist | þið hefluðust | þú heflaðist | þið hefluðust | ||
hann, hún, það heflaðist | þeir, þær, þau hefluðust | hann, hún, það heflaðist | þeir, þær, þau hefluðust | ||
imperative (boðháttur) | heflast (þú) | heflist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
heflastu | heflisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
heflaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | heflaður | hefluð | heflað | heflaðir | heflaðar | hefluð | |
accusative (þolfall) | heflaðan | heflaða | heflað | heflaða | heflaðar | hefluð | |
dative (þágufall) | hefluðum | heflaðri | hefluðu | hefluðum | hefluðum | hefluðum | |
genitive (eignarfall) | heflaðs | heflaðrar | heflaðs | heflaðra | heflaðra | heflaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | heflaði | heflaða | heflaða | hefluðu | hefluðu | hefluðu | |
accusative (þolfall) | heflaða | hefluðu | heflaða | hefluðu | hefluðu | hefluðu | |
dative (þágufall) | heflaða | hefluðu | heflaða | hefluðu | hefluðu | hefluðu | |
genitive (eignarfall) | heflaða | hefluðu | heflaða | hefluðu | hefluðu | hefluðu |
Derived terms
- heflaður (polished)