haznadar
Serbo-Croatian
Alternative forms
- aznàdār
- haznèdār
Etymology
From Ottoman Turkish [script needed] (haznadar), from [script needed] (hazne), خزینه (hazîne, “treasury”) (Turkish hazne, hazine) + Persian دار (-dâr), present stem of داشتن (dâshtan, “to have”). Akin to hȁzna (“treasury”).
Pronunciation
- IPA(key): /xaznǎdaːr/
- Hyphenation: haz‧na‧dar
Noun
haznàdār m (Cyrillic spelling хазна̀да̄р)
- (historical, regional) treasurer
Declension
Declension of haznadar
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | haznadar | haznadari |
genitive | haznadara | haznadara |
dative | haznadaru | haznadarima |
accusative | haznadara | haznadare |
vocative | haznadaru | haznadari |
locative | haznadaru | haznadarima |
instrumental | haznadarom | haznadarima |
References
- “haznadar” in Hrvatski jezični portal
- Abdulah Škaljić (1966), Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Svjetlost: Sarajevo, page 323
- “haznadar”, in Речник српскохрватскога књижевног језика (in Serbo-Croatian), volume 6, Друго фототипско издање edition, Нови Сад, Загреб: Матица српска, Матица хрватска, 1967–1976, published 1990, page 704