albimanus
Latin
Etymology
New Latin; from albus (“white”) + manus (“hand”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /alˈbi.ma.nus/, [äɫ̪ˈbɪmänʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /alˈbi.ma.nus/, [älˈbiːmänus]
Adjective
albimanus (feminine albimana, neuter albimanum); first/second-declension adjective
- (New Latin) white-handed
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | albimanus | albimana | albimanum | albimanī | albimanae | albimana | |
Genitive | albimanī | albimanae | albimanī | albimanōrum | albimanārum | albimanōrum | |
Dative | albimanō | albimanō | albimanīs | ||||
Accusative | albimanum | albimanam | albimanum | albimanōs | albimanās | albimana | |
Ablative | albimanō | albimanā | albimanō | albimanīs | |||
Vocative | albimane | albimana | albimanum | albimanī | albimanae | albimana |