hayran

hayran

Turkish

Etymology

From Arabic حَيْران‎‎ (ḥayrān).

Noun

hayran (definite accusative hayranı, plural hayranlar)

1. admirer, enthusiast

Declension

Inflection
Nominative	hayran
Definite accusative	hayranı
	Singular	Plural
Nominative	hayran	hayranlar
Definite accusative	hayranı	hayranları
Dative	hayrana	hayranlara
Locative	hayranda	hayranlarda
Ablative	hayrandan	hayranlardan
Genitive	hayranın	hayranların
Possessive forms Singular Plural 1st singular hayranım hayranlarım 2nd singular hayranın hayranların 3rd singular hayranı hayranları 1st plural hayranımız hayranlarımız 2nd plural hayranınız hayranlarınız 3rd plural hayranları hayranları
Predicative forms Singular Plural 1st singular hayranım hayranlarım 2nd singular hayransın hayranlarsın 3rd singular hayran hayrandır hayranlar hayranlardır 1st plural hayranız hayranlarız 2nd plural hayransınız hayranlarsınız 3rd plural hayranlar hayranlardır