havainto
Finnish
Etymology
havai- (“to observe, detect, perceive”) + -nto. Coined by Finnish physician and author Samuel Roos in 1845.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɑʋɑi̯nto/, [ˈhɑʋɑi̯n̪t̪o̞]
- Rhymes: -ɑʋɑinto
- Syllabification(key): ha‧vain‧to
Noun
havainto
- observation (the result of the process of collecting and analyzing information)
- (psychology) sense perception (the result of the process of sensory perception)
Declension
Inflection of havainto (Kotus type 1*J/valo, nt-nn gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | havainto | havainnot | |
genitive | havainnon | havaintojen | |
partitive | havaintoa | havaintoja | |
illative | havaintoon | havaintoihin | |
singular | plural | ||
nominative | havainto | havainnot | |
accusative | nom. | havainto | havainnot |
gen. | havainnon | ||
genitive | havainnon | havaintojen | |
partitive | havaintoa | havaintoja | |
inessive | havainnossa | havainnoissa | |
elative | havainnosta | havainnoista | |
illative | havaintoon | havaintoihin | |
adessive | havainnolla | havainnoilla | |
ablative | havainnolta | havainnoilta | |
allative | havainnolle | havainnoille | |
essive | havaintona | havaintoina | |
translative | havainnoksi | havainnoiksi | |
instructive | — | havainnoin | |
abessive | havainnotta | havainnoitta | |
comitative | — | havaintoineen |
Possessive forms of havainto (type valo) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | havaintoni | havaintomme |
2nd person | havaintosi | havaintonne |
3rd person | havaintonsa |
Anagrams
- hoitavan, inhoavat