hanna
See also: Hanna
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhanːa/
- Rhymes: -anːa
Verb
hanna (weak verb, third-person singular past indicative hannaði, supine hannað)
- (transitive, with accusative) to design
Conjugation
hanna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að hanna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | hannað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | hannandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég hanna | við hönnum | present (nútíð) | ég hanni | við hönnum |
| þú hannar | þið hannið | þú hannir | þið hannið | ||
| hann, hún, það hannar | þeir, þær, þau hanna | hann, hún, það hanni | þeir, þær, þau hanni | ||
| past (þátíð) | ég hannaði | við hönnuðum | past (þátíð) | ég hannaði | við hönnuðum |
| þú hannaðir | þið hönnuðuð | þú hannaðir | þið hönnuðuð | ||
| hann, hún, það hannaði | þeir, þær, þau hönnuðu | hann, hún, það hannaði | þeir, þær, þau hönnuðu | ||
| imperative (boðháttur) | hanna (þú) | hannið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hannaðu | hanniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hannast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að hannast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | hannast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | hannandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég hannast | við hönnumst | present (nútíð) | ég hannist | við hönnumst |
| þú hannast | þið hannist | þú hannist | þið hannist | ||
| hann, hún, það hannast | þeir, þær, þau hannast | hann, hún, það hannist | þeir, þær, þau hannist | ||
| past (þátíð) | ég hannaðist | við hönnuðumst | past (þátíð) | ég hannaðist | við hönnuðumst |
| þú hannaðist | þið hönnuðust | þú hannaðist | þið hönnuðust | ||
| hann, hún, það hannaðist | þeir, þær, þau hönnuðust | hann, hún, það hannaðist | þeir, þær, þau hönnuðust | ||
| imperative (boðháttur) | hannast (þú) | hannist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hannastu | hannisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hannaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | hannaður | hönnuð | hannað | hannaðir | hannaðar | hönnuð | |
| accusative (þolfall) | hannaðan | hannaða | hannað | hannaða | hannaðar | hönnuð | |
| dative (þágufall) | hönnuðum | hannaðri | hönnuðu | hönnuðum | hönnuðum | hönnuðum | |
| genitive (eignarfall) | hannaðs | hannaðrar | hannaðs | hannaðra | hannaðra | hannaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | hannaði | hannaða | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
| accusative (þolfall) | hannaða | hönnuðu | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
| dative (þágufall) | hannaða | hönnuðu | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
| genitive (eignarfall) | hannaða | hönnuðu | hannaða | hönnuðu | hönnuðu | hönnuðu | |
Derived terms
- hönnun