hajlító
Hungarian
Etymology
hajlít + -ó
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒjliːtoː]
- Hyphenation: haj‧lí‧tó
Adjective
hajlító (not comparable)
- bending, flexing
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | hajlító | hajlítók |
accusative | hajlítót | hajlítókat |
dative | hajlítónak | hajlítóknak |
instrumental | hajlítóval | hajlítókkal |
causal-final | hajlítóért | hajlítókért |
translative | hajlítóvá | hajlítókká |
terminative | hajlítóig | hajlítókig |
essive-formal | hajlítóként | hajlítókként |
essive-modal | — | — |
inessive | hajlítóban | hajlítókban |
superessive | hajlítón | hajlítókon |
adessive | hajlítónál | hajlítóknál |
illative | hajlítóba | hajlítókba |
sublative | hajlítóra | hajlítókra |
allative | hajlítóhoz | hajlítókhoz |
elative | hajlítóból | hajlítókból |
delative | hajlítóról | hajlítókról |
ablative | hajlítótól | hajlítóktól |
Derived terms
- hajlítóizom
Verb
hajlító
- present participle of hajlít