haikara
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *haikara, variant of *haikari, borrowed from Proto-Germanic *haigrô (compare English heron).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɑi̯kɑrɑ/, [ˈhɑi̯kɑrɑ]
- Rhymes: -ɑikɑrɑ
- Syllabification(key): hai‧ka‧ra
Noun
haikara
- heron (any wading bird of the Ardeidae family in order Pelecaniformes)
- (colloquial) stork (any wading bird of the Ciconiidae family in order Ciconiiformes)
- stork (mythical bringer of babies)
Declension
Inflection of haikara (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | haikara | haikarat | |
genitive | haikaran | haikaroiden haikaroitten | |
partitive | haikaraa | haikaroita | |
illative | haikaraan | haikaroihin | |
singular | plural | ||
nominative | haikara | haikarat | |
accusative | nom. | haikara | haikarat |
gen. | haikaran | ||
genitive | haikaran | haikaroiden haikaroitten haikarainrare | |
partitive | haikaraa | haikaroita | |
inessive | haikarassa | haikaroissa | |
elative | haikarasta | haikaroista | |
illative | haikaraan | haikaroihin | |
adessive | haikaralla | haikaroilla | |
ablative | haikaralta | haikaroilta | |
allative | haikaralle | haikaroille | |
essive | haikarana | haikaroina | |
translative | haikaraksi | haikaroiksi | |
instructive | — | haikaroin | |
abessive | haikaratta | haikaroitta | |
comitative | — | haikaroineen |
Possessive forms of haikara (type kulkija) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | haikarani | haikaramme |
2nd person | haikarasi | haikaranne |
3rd person | haikaransa |
Synonyms
- (stork): kattohaikara
Derived terms
- haikaran purema
Compounds
- haikaralintu
- harmaahaikara
- kattohaikara
- kaulushaikara
Anagrams
- kaahari, kiharaa
Japanese
Romanization
haikara
- Rōmaji transcription of ハイカラ