haematobius
Latin
Etymology
From Ancient Greek αἷμα (haîma) and βίος (bíos).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /hae̯.maˈto.bi.us/, [hae̯.maˈtɔ.bi.ʊs]
Adjective
haematobius (feminine haematobia, neuter haematobium); first/second declension
- that lives on blood; bloodsucking
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | haematobius | haematobia | haematobium | haematobiī | haematobiae | haematobia | |
| Genitive | haematobiī | haematobiae | haematobiī | haematobiōrum | haematobiārum | haematobiōrum | |
| Dative | haematobiō | haematobiae | haematobiō | haematobiīs | haematobiīs | haematobiīs | |
| Accusative | haematobium | haematobiam | haematobium | haematobiōs | haematobiās | haematobia | |
| Ablative | haematobiō | haematobiā | haematobiō | haematobiīs | haematobiīs | haematobiīs | |
| Vocative | haematobie | haematobia | haematobium | haematobiī | haematobiae | haematobia | |