głowacz
See also: Głowacz
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *golvačь. By surface analysis, głowa + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡwɔ.vat͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ʂ
- Syllabification: gło‧wacz
Noun
głowacz m anim
- any of various freshwater sculpins of the genus Cottus
Declension
Declension of głowacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | głowacz | głowacze |
| genitive | głowacza | głowaczy |
| dative | głowaczowi | głowaczom |
| accusative | głowacza | głowacze |
| instrumental | głowaczem | głowaczami |
| locative | głowaczu | głowaczach |
| vocative | głowaczu | głowacze |
Noun
głowacz m pers
- (obsolete) wise man (a man who is wise)
- (obsolete) head (a leader or chief)
Declension
Declension of głowacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | głowacz | głowacze |
| genitive | głowacza | głowaczy |
| dative | głowaczowi | głowaczom |
| accusative | głowacza | głowaczy |
| instrumental | głowaczem | głowaczami |
| locative | głowaczu | głowaczach |
| vocative | głowaczu | głowacze |
Noun
głowacz m inan
- (colloquial) cornflower (Centaurea cyanus)
- Synonyms: see Thesaurus:bławatek
Declension
Declension of głowacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | głowacz | głowacze |
| genitive | głowacza | głowaczy |
| dative | głowaczowi | głowaczom |
| accusative | głowacz | głowacze |
| instrumental | głowaczem | głowaczami |
| locative | głowaczu | głowaczach |
| vocative | głowaczu | głowacze |
Further reading
- głowacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- głowacz in Polish dictionaries at PWN