gęgać

Polish

Onomatopoeic.

gęgać impf (perfective gęgnąć)

(intransitive, of geese) to gaggle (to make the sound of a goose)
(intransitive, colloquial, derogatory) to speak inanely, to speak nonsense, to jabber
Synonyms: see Thesaurus:bredzić

Conjugation of gęgać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		gęgać
present tense	1^st	gęgam			gęgamy
	2^nd	gęgasz			gęgacie
	3^rd	gęga			gęgają
	impersonal	gęga się
past tense	1^st	gęgałem	gęgałam		gęgaliśmy	gęgałyśmy
	2^nd	gęgałeś	gęgałaś		gęgaliście	gęgałyście
	3^rd	gęgał	gęgała	gęgało	gęgali	gęgały
	impersonal	gęgano
future tense	1^st	będę gęgał, będę gęgać	będę gęgała, będę gęgać		będziemy gęgali, będziemy gęgać	będziemy gęgały, będziemy gęgać
	2^nd	będziesz gęgał, będziesz gęgać	będziesz gęgała, będziesz gęgać		będziecie gęgali, będziecie gęgać	będziecie gęgały, będziecie gęgać
	3^rd	będzie gęgał, będzie gęgać	będzie gęgała, będzie gęgać	będzie gęgało, będzie gęgać	będą gęgali, będą gęgać	będą gęgały, będą gęgać
	impersonal	będzie gęgać się
conditional	1^st	gęgałbym	gęgałabym		gęgalibyśmy	gęgałybyśmy
	2^nd	gęgałbyś	gęgałabyś		gęgalibyście	gęgałybyście
	3^rd	gęgałby	gęgałaby	gęgałoby	gęgaliby	gęgałyby
	impersonal	gęgano by
imperative	1^st	niech gęgam			gęgajmy
	2^nd	gęgaj			gęgajcie
	3^rd	niech gęga			niech gęgają
active adjectival participle		gęgający	gęgająca	gęgające	gęgający	gęgające
contemporary adverbial participle		gęgając
verbal noun		gęganie

adjectives

nouns

verb

adjective

nouns