gęganie
Polish
Etymology
From gęgać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡɛŋˈɡa.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: gę‧ga‧nie
Noun
gęganie n
- verbal noun of gęgać
- gaggling, cackling (sound made by a goose or any similar sound)
- Synonyms: gęg, gęgot
Declension
Declension of gęganie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | gęganie | gęgania |
genitive | gęgania | gęgań |
dative | gęganiu | gęganiom |
accusative | gęganie | gęgania |
instrumental | gęganiem | gęganiami |
locative | gęganiu | gęganiach |
vocative | gęganie | gęgania |
Further reading
- gęganie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- gęganie in Polish dictionaries at PWN