abditurus
Latin
Etymology
Future active participle of abdō (“remove, withdraw, put away”).
Participle
abditūrus m (feminine abditūra, neuter abditūrum); first/second declension
- about to hide, conceal, secret
- about to remove, set aside, banish
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abditūrus | abditūra | abditūrum | abditūrī | abditūrae | abditūra | |
Genitive | abditūrī | abditūrae | abditūrī | abditūrōrum | abditūrārum | abditūrōrum | |
Dative | abditūrō | abditūrae | abditūrō | abditūrīs | abditūrīs | abditūrīs | |
Accusative | abditūrum | abditūram | abditūrum | abditūrōs | abditūrās | abditūra | |
Ablative | abditūrō | abditūrā | abditūrō | abditūrīs | abditūrīs | abditūrīs | |
Vocative | abditūre | abditūra | abditūrum | abditūrī | abditūrae | abditūra |