güzellik
Turkish
Etymology
From güzel (“beautiful”) + -lik (“-ness”).
Pronunciation
- IPA(key): [ɟyzelːic]
Noun
güzellik (definite accusative güzelliği, plural güzellikler)
- beauty, beautifulness
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | güzellik | |
Definite accusative | güzelliği | |
Singular | Plural | |
Nominative | güzellik | güzellikler |
Definite accusative | güzelliği | güzellikleri |
Dative | güzelliğe | güzelliklere |
Locative | güzellikte | güzelliklerde |
Ablative | güzellikten | güzelliklerden |
Genitive | güzelliğin | güzelliklerin |
See also
- güzellik salonu
- güzellik yarışması
- güzellik bakanın gözündedir
- güzellik kraliçesi
- güzellik mi çirkinlik mi