güneş ışığı
Turkish
Etymology
From Turkish güneş (sun) + ışık (light).
Noun
güneş ışığı (definite accusative güneş ışığını, plural güneş ışıkları)
- sunlight
Declension
declension of güneş ışığı
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | güneş ışığı | güneş ışıkları |
| definite accusative (belirtme) | güneş ışığını | güneş ışıklarını |
| dative (yönelme) | güneş ışığına | güneş ışıklarına |
| locative (bulunma) | güneş ışığında | güneş ışıklarında |
| ablative (ayrılma) | güneş ışığından | güneş ışıklarından |
| genitive (tamlayan) | güneş ışığının | güneş ışıklarının |
See also
- ay ışığı