Güneş tutulması
Turkish
Etymology
From Güneş (“Sun”) + tutulma (“eclipse”) + -sı (suffix used with compound nouns)
Pronunciation
- IPA(key): [ɟynɛʃ tutuɫmasɯ]
Noun
Güneş tutulması
- solar eclipse
Derived terms
- halkalı Güneş tutulması
- kısmî Güneş tutulması
- tam Güneş tutulması
Declension
Inflection of Güneş tutulması
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | Güneş tutulması | Güneş tutulmaları |
| definite accusative | Güneş tutulmasını | Güneş tutulmalarını |
| dative | Güneş tutulmasına | Güneş tutulmalarına |
| locative | Güneş tutulmasında | Güneş tutulmalarında |
| ablative | Güneş tutulmasından | Güneş tutulmalarından |
| definite genitive | Güneş tutulmasının | Güneş tutulmalarının |
See also
- Ay tutulması (lunar eclipse)
- tutulma (eclipse)