gülünçleşme
Turkish
Etymology
From gülünç (“laughable”), from gülmek (“to laugh”).
Pronunciation
- Hyphenation: gü‧lünç‧leş‧me
Verb
gülünçleşme (definite accusative {{{1}}}, plural {{{2}}})
- the quality or the state of being funny
- saying or doing ridiculous things
Synonyms
- komikleşme
Derived terms
- gülünçleştirme
- gülünçleştirmek