gâtiță
Romanian
Etymology
From gât + -iță.
Noun
gâtiță f (plural gâtițe)
- (Moldavia) throat
Declension
Declension of gâtiță
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) gâtiță | gâtița | (niște) gâtițe | gâtițele |
genitive/dative | (unei) gâtițe | gâtiței | (unor) gâtițe | gâtițelor |
vocative | gâtiță, gâtițo | gâtițelor |
References
- gâtiță in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN