guþfruma
Old English
Etymology
From gūþ (“battle”) + fruma (“chief”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡuːθˌfru.mɑ/
Noun
gūþfruma n
- (poetic) a warlike chief
Declension
Declension of guþfruma (weak)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | gūþfruma | gūþfruman |
accusative | gūþfruman | gūþfruman |
genitive | gūþfruman | gūþfrumena |
dative | gūþfruman | gūþfrumum |