guruță
Romanian
Etymology
From gură + -uță.
Noun
guruță f (plural guruțe)
- Diminutive of gură: little mouth
Declension
Declension of guruță
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) guruță | guruța | (niște) guruțe | guruțele |
genitive/dative | (unei) guruțe | guruței | (unor) guruțe | guruțelor |
vocative | guruță, guruțo | guruțelor |