guanako
Czech
Noun
guanako n
- guanaco (Lama guanicoe)
Finnish
Etymology
From Spanish guanaco, from Quechua wanaku.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡuɑnɑko/, [ˈɡuɑˌnɑko̞]
- Rhymes: -ɑko
- Syllabification(key): gu‧a‧na‧ko
Noun
guanako
- guanaco (Lama guanicoe)
Declension
Inflection of guanako (Kotus type 1*D/valo, k- gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | guanako | guanaot | |
genitive | guanaon | guanakojen | |
partitive | guanakoa | guanakoja | |
illative | guanakoon | guanakoihin | |
singular | plural | ||
nominative | guanako | guanaot | |
accusative | nom. | guanako | guanaot |
gen. | guanaon | ||
genitive | guanaon | guanakojen | |
partitive | guanakoa | guanakoja | |
inessive | guanaossa | guanaoissa | |
elative | guanaosta | guanaoista | |
illative | guanakoon | guanakoihin | |
adessive | guanaolla | guanaoilla | |
ablative | guanaolta | guanaoilta | |
allative | guanaolle | guanaoille | |
essive | guanakona | guanakoina | |
translative | guanaoksi | guanaoiksi | |
instructive | — | guanaoin | |
abessive | guanaotta | guanaoitta | |
comitative | — | guanakoineen |
Possessive forms of guanako (type valo) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | guanakoni | guanakomme |
2nd person | guanakosi | guanakonne |
3rd person | guanakonsa |
Norwegian Bokmål
Etymology
From Spanish guanaco, from Quechua wanaku (or huanacu).
Noun
guanako m (definite singular guanakoen, indefinite plural guanakoer, definite plural guanakoene)
- a guanaco (Lama guanicoe)
References
- “guanako” in Det Norske Akademis ordbok (NAOB).
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Spanish guanaco, from Quechua wanaku (or huanacu).
Noun
guanako m (definite singular guanakoen, indefinite plural guanakoar, definite plural guanakoane)
- a guanaco (Lama guanicoe)