grynna
Icelandic
Etymology
From grunnur (“shallow”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkrɪnːa/
- Rhymes: -ɪnːa
Verb
grynna (weak verb, third-person singular past indicative grynnti, supine grynnt)
- (impersonal) to become shallow
Conjugation
grynna — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að grynna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | grynnt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | grynnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég grynni | við grynnum | present (nútíð) | ég grynni | við grynnum |
þú grynnir | þið grynnið | þú grynnir | þið grynnið | ||
hann, hún, það grynnir | þeir, þær, þau grynna | hann, hún, það grynni | þeir, þær, þau grynni | ||
past (þátíð) | ég grynnti | við grynntum | past (þátíð) | ég grynnti | við grynntum |
þú grynntir | þið grynntuð | þú grynntir | þið grynntuð | ||
hann, hún, það grynnti | þeir, þær, þau grynntu | hann, hún, það grynnti | þeir, þær, þau grynntu | ||
imperative (boðháttur) | grynn (þú) | grynnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
grynntu | grynniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
grynnast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að grynnast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | grynnst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | grynnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég grynnist | við grynnumst | present (nútíð) | ég grynnist | við grynnumst |
þú grynnist | þið grynnist | þú grynnist | þið grynnist | ||
hann, hún, það grynnist | þeir, þær, þau grynnast | hann, hún, það grynnist | þeir, þær, þau grynnist | ||
past (þátíð) | ég grynntist | við grynntumst | past (þátíð) | ég grynntist | við grynntumst |
þú grynntist | þið grynntust | þú grynntist | þið grynntust | ||
hann, hún, það grynntist | þeir, þær, þau grynntust | hann, hún, það grynntist | þeir, þær, þau grynntust | ||
imperative (boðháttur) | grynnst (þú) | grynnist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
grynnstu | grynnisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
grynntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | grynntur | grynnt | grynnt | grynntir | grynntar | grynnt | |
accusative (þolfall) | grynntan | grynnta | grynnt | grynnta | grynntar | grynnt | |
dative (þágufall) | grynntum | grynntri | grynntu | grynntum | grynntum | grynntum | |
genitive (eignarfall) | grynnts | grynntrar | grynnts | grynntra | grynntra | grynntra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | grynnti | grynnta | grynnta | grynntu | grynntu | grynntu | |
accusative (þolfall) | grynnta | grynntu | grynnta | grynntu | grynntu | grynntu | |
dative (þágufall) | grynnta | grynntu | grynnta | grynntu | grynntu | grynntu | |
genitive (eignarfall) | grynnta | grynntu | grynnta | grynntu | grynntu | grynntu |