grozić

grozić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *groziti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡrɔ.ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔʑit͡ɕ
• Syllabification: gro‧zić

Verb

grozić impf (perfective zagrozić)

1. (transitive, intransitive) to threaten
2. (transitive, intransitive) to menace

   Synonym: zagrażać

Conjugation

Conjugation of grozić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		grozić
present tense	1st	grożę			grozimy
	2nd	grozisz			grozicie
	3rd	grozi			grożą
	impersonal	grozi się
past tense	1st	groziłem	groziłam		groziliśmy	groziłyśmy
	2nd	groziłeś	groziłaś		groziliście	groziłyście
	3rd	groził	groziła	groziło	grozili	groziły
	impersonal	grożono
future tense	1st	będę groził, będę grozić	będę groziła, będę grozić		będziemy grozili, będziemy grozić	będziemy groziły, będziemy grozić
	2nd	będziesz groził, będziesz grozić	będziesz groziła, będziesz grozić		będziecie grozili, będziecie grozić	będziecie groziły, będziecie grozić
	3rd	będzie groził, będzie grozić	będzie groziła, będzie grozić	będzie groziło, będzie grozić	będą grozili, będą grozić	będą groziły, będą grozić
	impersonal	będzie grozić się
conditional	1st	groziłbym	groziłabym		grozilibyśmy	groziłybyśmy
	2nd	groziłbyś	groziłabyś		grozilibyście	groziłybyście
	3rd	groziłby	groziłaby	groziłoby	groziliby	groziłyby
	impersonal	grożono by
imperative	1st	niech grożę			groźmy
	2nd	groź			groźcie
	3rd	niech grozi			niech grożą
active adjectival participle		grożący	grożąca	grożące	grożący	grożące
contemporary adverbial participle		grożąc
verbal noun		grożenie

Related terms

adjectives

• arcygroźny
• groźbowy
• groźny
• niegroźny

 

adverbs

• arcygroźnie
• groźnie
• groźno
• niegroźnie

 

nouns

• groza
• groźba
• groźność

 

verb

• groźnieć

 

Further reading

• grozić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• grozić in Polish dictionaries at PWN