grimlach
Dutch
FWOTD – 2 March 2019
Etymology
Compound of grimmen (“to grim, to grimace”) + lach (“smile”). Subsequently reanalysed as grimmig or grim (“grim”) + lach (“smile”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɣrɪm.lɑx/
Audio (file) - Hyphenation: grim‧lach
Noun
grimlach m (plural grimlachen, diminutive grimlachje n)
- a scornful, grim, or bitter smirk
- 1814, Adriaan Pieterszoon Loosjes, Het leven van Hillegonda Buisman: eene Hollandsche familie geschiedenis uit de zeventiende eeuw, vol. 2, A. Pz. Loosjes (selfpubl.), 38.
- Tusſchen beide ziet men wel eens een grimlachje bij zulke zwijgende perſonen, maar men weet naauwelijks of dat goedkeuring dan beſpotting beteekent.
- In both cases a subtle grim smirk is sometimes seen on the face of those silent people, but it is nigh impossible to know whether that indicates approval or scorn.
- Tusſchen beide ziet men wel eens een grimlachje bij zulke zwijgende perſonen, maar men weet naauwelijks of dat goedkeuring dan beſpotting beteekent.
- 1814, Adriaan Pieterszoon Loosjes, Het leven van Hillegonda Buisman: eene Hollandsche familie geschiedenis uit de zeventiende eeuw, vol. 2, A. Pz. Loosjes (selfpubl.), 38.
- (obsolete) a wide smile
Derived terms
- glimlach (alteration)