Greif
See also: greif and Gréif
German
Etymology
From Middle High German [Term?], from Old High German grīfo
Pronunciation
- IPA(key): /ɡʀaɪ̯f/
Audio (file)
Noun
Greif m (genitive Greifes or Greifen, plural Greife or Greifen)
- griffin
- (heraldry) griffin
Declension
Plural Greife:
Declension of Greif
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Greif | die | Greife |
genitive | eines | des | Greifes, Greifs | der | Greife |
dative | einem | dem | Greif, Greife1 | den | Greifen |
accusative | einen | den | Greif | die | Greife |
1Now uncommon, see notes
Plural Greifen:
Declension of Greif
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Greif | die | Greifen |
genitive | eines | des | Greifen | der | Greifen |
dative | einem | dem | Greifen | den | Greifen |
accusative | einen | den | Greifen | die | Greifen |
Related terms
- Greifvogel
Further reading
- Greif in Duden online