greamaigh
Irish
Etymology 1
From greim, greama (“grip, grasp, hold”) + -igh.
Verb
greamaigh (present analytic greamaíonn, future analytic greamóidh, verbal noun greamú, past participle greamaithe)
- (transitive) attach, fix, fasten; make fast, secure
- (intransitive) become attached, adhere, stick (de (“to”))
- (transitive) grasp, seize; secure, obtain; grapple with
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | greamaím | greamaíonn tú; greamaír† | greamaíonn sé, sí | greamaímid; greamaíonn muid | greamaíonn sibh | greamaíonn siad; greamaíd† | a ghreamaíonn; a ghreamaíos / a ngreamaíonn*; a ngreamaíos* | greamaítear |
past | ghreamaigh mé; ghreamaíos | ghreamaigh tú; ghreamaís | ghreamaigh sé, sí | ghreamaíomar; ghreamaigh muid | ghreamaigh sibh; ghreamaíobhair | ghreamaigh siad; ghreamaíodar | a ghreamaigh / ar ghreamaigh* | greamaíodh | |
past habitual | ghreamaínn / ngreamaínn‡‡ | ghreamaíteá / ngreamaíteᇇ | ghreamaíodh sé, sí / ngreamaíodh sé, s퇇 | ghreamaímis; ghreamaíodh muid / ngreamaímis‡‡; ngreamaíodh muid‡‡ | ghreamaíodh sibh / ngreamaíodh sibh‡‡ | ghreamaídís; ghreamaíodh siad / ngreamaídís‡‡; ngreamaíodh siad‡‡ | a ghreamaíodh / a ngreamaíodh* | ghreamaítí / ngreamaít퇇 | |
future | greamóidh mé; greamód; greamóchaidh mé† | greamóidh tú; greamóir†; greamóchaidh tú† | greamóidh sé, sí; greamóchaidh sé, sí† | greamóimid; greamóidh muid; greamóchaimid†; greamóchaidh muid† | greamóidh sibh; greamóchaidh sibh† | greamóidh siad; greamóid†; greamóchaidh siad† | a ghreamóidh; a ghreamós; a ghreamóchaidh†; a ghreamóchas† / a ngreamóidh*; a ngreamós*; a ngreamóchaidh*†; a ngreamóchas*† | greamófar; greamóchar† | |
conditional | ghreamóinn; ghreamóchainn† / ngreamóinn‡‡; ngreamóchainn†‡‡ | ghreamófá; ghreamóchthᆠ/ ngreamófᇇ; ngreamóchthᆇ‡ | ghreamódh sé, sí; ghreamóchadh sé, sí† / ngreamódh sé, s퇇; ngreamóchadh sé, s톇‡ | ghreamóimis; ghreamódh muid; ghreamóchaimis†; ghreamóchadh muid† / ngreamóimis‡‡; ngreamódh muid‡‡; ngreamóchaimis†‡‡; ngreamóchadh muid†‡‡ | ghreamódh sibh; ghreamóchadh sibh† / ngreamódh sibh‡‡; ngreamóchadh sibh†‡‡ | ghreamóidís; ghreamódh siad; ghreamóchadh siad† / ngreamóidís‡‡; ngreamódh siad‡‡; ngreamóchadh siad†‡‡ | a ghreamódh; a ghreamóchadh† / a ngreamódh*; a ngreamóchadh*† | ghreamófaí; ghreamóchthaí† / ngreamófa퇇; ngreamóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go ngreamaí mé; go ngreamaíod† | go ngreamaí tú; go ngreamaír† | go ngreamaí sé, sí | go ngreamaímid; go ngreamaí muid | go ngreamaí sibh | go ngreamaí siad; go ngreamaíd† | — | go ngreamaítear |
past | dá ngreamaínn | dá ngreamaíteá | dá ngreamaíodh sé, sí | dá ngreamaímis; dá ngreamaíodh muid | dá ngreamaíodh sibh | dá ngreamaídís; dá ngreamaíodh siad | — | dá ngreamaítí | |
imperative | greamaím | greamaigh | greamaíodh sé, sí | greamaímis | greamaígí; greamaídh† | greamaídís | — | greamaítear | |
verbal noun | greamú | ||||||||
past participle | greamaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- greamaitheach (“gripping, grasping; sticky, adhesive”, adjective)
- greamaitheacht f (“stickiness, adhesiveness”)
- greamaitheoir m (“gripper, grasper; sticker”)
Adjective
greamaigh
- inflection of greamach (“biting, inclined to bite”):
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
greamaigh | ghreamaigh | ngreamaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977), “greamaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Entries containing “greamaigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
- Entries containing “greamaigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.