akselbant
Polish
Etymology
Borrowed from German Achselband.[1] First attested in 1808.[2][3]
Pronunciation
- IPA(key): /akˈsɛl.bant/
Audio (file) - Rhymes: -ɛlbant
- Syllabification: ak‧sel‧bant
Noun
akselbant m inan
- (military) aiguillette
Declension
Declension of akselbant
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | akselbant | akselbanty |
| genitive | akselbantu | akselbantów |
| dative | akselbantowi | akselbantom |
| accusative | akselbant | akselbanty |
| instrumental | akselbantem | akselbantami |
| locative | akselbancie | akselbantach |
| vocative | akselbancie | akselbanty |
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- 1808 Gazeta Warszawska, issue 32, 1808, page 501
- akselbant in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- akselbant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akselbant in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861), “akselbant”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “akselband”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 19