gratuitus
Latin
Etymology
From grātia (“favor”), from grātus (“showing favor”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ɡraː.tuˈiː.tus/, [ɡraː.tʊˈiː.tʊs]
Adjective
grātuītus (feminine grātuīta, neuter grātuītum); first/second declension
- freely given, free
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | grātuītus | grātuīta | grātuītum | grātuītī | grātuītae | grātuīta | |
Genitive | grātuītī | grātuītae | grātuītī | grātuītōrum | grātuītārum | grātuītōrum | |
Dative | grātuītō | grātuītae | grātuītō | grātuītīs | grātuītīs | grātuītīs | |
Accusative | grātuītum | grātuītam | grātuītum | grātuītōs | grātuītās | grātuīta | |
Ablative | grātuītō | grātuītā | grātuītō | grātuītīs | grātuītīs | grātuītīs | |
Vocative | grātuīte | grātuīta | grātuītum | grātuītī | grātuītae | grātuīta |
Derived terms
- grātuītās
- grātuītō
Related terms
- grātia
- grātus
Descendants
- Catalan: gratuït
- English: gratuitous
- French: gratuit
- Italian: gratuito
- Portuguese: gratuito
- Spanish: gratuito
References
- gratuitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- gratuitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- gratuitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette