akredytacyjny

akredytacyjny

Polish

Etymology

From akredytacja +‎ -ny. First attested in 1936.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /ak.rɛ.dɨ.taˈt͡sɨj.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: ak‧re‧dy‧ta‧cyj‧ny

Adjective

akredytacyjny (not comparable)

1. (relational) accreditation, accreditational

   komisja akredytacyjna ― an accreditation/accreditational committee/board

   certyfikat akredytacyjny ― an accreditation/accreditational certificate

   rada akredytacyjna ― an accreditation/accreditational council/board

   kryteria akredytacyjne ― accreditation/accreditational criteria

   procedura akredytacyjna ― an accreditation/accreditational procedure

   karta akredytacyjna ― an accreditation/accreditational charter

   list akredytacyjny ― an accreditation/accreditational letter

Declension

Declension of akredytacyjny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	akredytacyjny		akredytacyjne	akredytacyjna	akredytacyjni	akredytacyjne
genitive	akredytacyjnego			akredytacyjnej	akredytacyjnych
dative	akredytacyjnemu				akredytacyjnym
accusative	akredytacyjnego	akredytacyjny	akredytacyjne	akredytacyjną	akredytacyjnych	akredytacyjne
instrumental	akredytacyjnym				akredytacyjnymi
locative				akredytacyjnej	akredytacyjnych

Related terms

verbs

• akredytować
• zakredytować

 

References

1. Nasze Życie : polski tygodnik ilustrowany‎, issue R. 2, nr 5, 1936, page 3
2. akredytacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

• Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎, Wydawnictwo PWN

Further reading

• akredytacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• akredytacyjny in Polish dictionaries at PWN