akordowiec
Polish
Etymology
From akord + -owiec. First attested in 1899.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.kɔrˈdɔ.vjɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: a‧kor‧do‧wiec
Noun
akordowiec m pers
- (colloquial) pieceworker
- Synonym: akordnik
Declension
Declension of akordowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | akordowiec | akordowcy |
| genitive | akordowca | akordowców |
| dative | akordowcowi | akordowcom |
| accusative | akordowca | akordowców |
| instrumental | akordowcem | akordowcami |
| locative | akordowcu | akordowcach |
| vocative | akordowcze | akordowcy |
Derived terms
adjective
- akordowy
adverb
- akordowo
nouns
- akord
- akordnik
- akordyka
- akordzik
References
- Gazeta Robotnicza : organ Polskiej Partji Socjalistycznej : pismo codzienne dla polskiego ludu pracującego, issue 7, 1899, page 4
Further reading
- akordowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akordowiec in Polish dictionaries at PWN